DE ZON STOND OP DE ZEE

     De zon stond op de zee
     in purpren pracht.
     Het water van de zee
     riep naar den nacht.
Toen staarde ik in uw oogen om
en zag den dag die eeuwig klom.

     De zon zonk in de zee
     en door ons bloed.
     Een wolkje boven zee
     bleef lang in gloed.
Wij traden heilig, hand aan hand,
en met de heemlen blauwde 't land.



 72 Meidoorn, Amsterdam-Tielt (L.J. Veen - J. Lannoo) 1925, 91 p.
172 Het beste uit de gedichten van De Clercq, Zeist 1932, 196 p.