DIE TOT ELKANDER KWAMEN

Die tot elkander kwamen
een rozenweg getrêen,
hoe heerlijk zijn wij samen,
hoe wonder innig éen.
De dag wordt éen bewegen
van zaligheid en zegen.

Herinner u, mijn Vrouwe,
de stralende avondzon!
Der schoonheid hooggetrouwe
bleef zij zoolang zij kon,
tot wij haar zinken zagen
om God veel vreugd te dragen.

Wanneer de zon zal zwerven
door roode duisternis;
wanneer de sterren sterven
en 't licht ontluisterd is;
en God zichzelf gebleven...
nog zal onz' liefde leven.

Rozendaal.



Uit Rialiederen, Zevende Boek nr. 358, handschrift van René De Clercq.